ندای طریقت

به گوش جان رسدم باز نغمه های نسیم

ترانه های خوش و صوت دلربای نسیم

به روی گل بزند بوسه تا زند لبخند

میان باغ هزاران گل از صدای نسیم

به کوچه های طرب ساز برکشد آواز

که غنچه بشکفد از ساز و از نوای نسیم

گل از نوازش او از حجاب بیرون شد

نهاد لعل لب خویش را به پای نسیم

به وجد آمد و با ناز خودنمایی کرد

گهی به بلبل شوریده گه برای نسیم

به گل بگفت دم صبح جلوه ی حسنت

بود ز بوسه و لطف و هم از عطای نسیم

طریقتی بگشا چشم دل که تا بینی

عیان ز چهره ی هر برگ گل صفای نسیم